Zestawienia wymienników węglowodanowych powinny być się w kuchni każdego cukrzyka. W efekcie chory jest w stanie porównywać między sobą pojedyncze towary i decydować, jakie spośród włączy do własnej diety. Istotą tych porównań jest ilość jednostek chlebowych, zatem wymienników węglowodanowych przyporządkowanym poszczególnym produktom. Jedna organizacja chlebowa to równowartość 10-12 gram węglowodanów przyswajalnych zawartych w sprecyzowanej porcji pożywienia. Ta ilość węglowodanów odpowiada np. średniej rozmiaru ziemniakowi czy kromce chleba razowego o masie ok. 20 gram, stąd zresztą wywodzi się nazwa jednostki chlebowej. Zestawienia ww podają tym samym ilość jednostek chlebowych dla poszczególnych produktów. Aby łatwiejszego posługiwania się nią, tabela wymienników węglowodanowych w wielu przypadkach rozdziela towary na kategorie, jak pieczywo, owoce, słodycze, towary mleczne. Chory może sam zdecydować, czy zje kromkę chleba tostowego, 1/6 tabliczki czekolady, lub szklankę kefiru. Wszelkie wymienione liczby produktów posiadają bowiem przypisaną jedną jednostkę chlebową. Wykorzystywanie z tabeli wymienników węglowodanowych jest o wiele wygodniejsze, niżby każdorazowe sprawdzanie, jaki indeks glikemiczny posiadają pojedyncze towary. Zamiast skrupulatnie przeliczać zawartość węglowodanów w poszczególnych artykułach, mamy sposobność zerknąć do tabeli i sprawdzić, którą ilość określonego towaru mamy sposobność spożyć. To nadzwyczaj superkomfortowe rozstrzygnięcie, szczególnie dla ludzi, którzy wychodzą z założenia, że cukrzyca to nie powód, aby ograniczać się do ubogiej, mało urozmaiconej diety.